شنبه, ۰۸/۱۳/۱۳۹۱ – ۱۱:۰۵ مریم حسینخواه – ۹ نفر از زنان زندانیان سیاسی از روز چهارشنبه دهم آبان ماه (۳۱ اکتبر) در اعتراض به رفتار «توهینآمیز» ماموران زندان دست به اعتصاب غذا [۱] زدهاند. در همه عکسها و پوسترهایی که در این چند روز از این زنان منتشر شده٬ اما فقط عکس هشت نفر از آنها دیده… ادامه مطلب
از وقتی دست اندکار نمایشگاه “امید نام من است” شدهام، توجهم به کارهائی از این دست بیشتر شده است. چگونه می توان خاطرهها و یادگارهای شخصی را به حوزه عمومی برد و این را در خدمت شکل گیری حافظه تاریخی قرار داد؟ اخیرا مطلع شدم که نمایشگاهی در شهر وایمار تحت عنوان “گولاگ” دایر شده… ادامه مطلب
این مطلب پاسخی است به گله مسعود نقره کار از یک اظهارنظر فیس بوکی من درباره سلسله مطالبی که ایشان تحت عنوان “گفت و گو با یک شاهد شکنجه و تجاوز” در چهل قسمت در خبرنامه گویا منتشر کرده اند. آقای نقره کار! به نظر من شما در ارائه این به اصطلاح شهادت ها دچار… ادامه مطلب
نمایشگاه “امید نام من است”: همانطور که در توضیحات این نمایشگاه آمده است، پنجشنبه آخر هر ماه در مکان نمایشگاه برنامه هائی در ارتباط با موضوع زندان و تبعید اجرا خواهد شد. اولین برنامه از این سری روز ۲۹ مارس، ساعت ۱۹٫۳۰ خواهد بود و اختصاص دارد به شب زندانی و شامل کتاب خوانی از… ادامه مطلب
درخت آزادی درخت نماد زندگی نماد زایش و رویش است . درخت آزادی نماد همه جانباختگانی است که در راه تامین آزادی ودموکراسی، در راه تامین عدالت اجتماعی در ایران جان شیفته شان را از دست دادند. ما بخشی از ایرانیان مقیم آخن که در کانون ره آورد گرد آمده ایم با کمک مقامات شهر… ادامه مطلب
هدف از نوشتن این گزارش، آگاهی رسانی پیرامون بند ۲الف و شیوه های بازجویی و شکنجه ای است که در آن مرسوم است. مخاطبان درجه اول این مطلب، فعالان سیاسی و مدنی، روزنامه نگاران، وبلاگ نویسان و کلیه کسانی هستند که خود یا اطرافیانشان ممکن است در آینده دور یا نزدیک در بند ۲الف گرفتار شوند. بنابراین، تمرکز اصلی این گزارش بیان برخی از نکاتی است که در شهادت زندانیان مختلف تکرار می شود و توصیه های امنیتی که از دل این شهادتها بیرون آمده است.
بار سنگین کشتار های دهه 60 و به ویژه اعدام های دسته جمعی زندانیان سیاسی در تابستان 67 آنچنان بر وجدان عمومی مردم ایران سنگینی می کند که به رغم تمامی تلاش ها و ترفندهایی که رژیم جمهوری اسلامی ایران در پنهان نگهداشتن و یا کوچک جلوه دادن ابعاد این جنایات بکار برده و می برد، نتوانسته مردمی را که در جستجوی عدالتند وادار به سکوت کند. اکنون دادخواهی بحثی است که از دایره خانواده ها و بازماندگان قربانیان به رسانه ها هم کشیده شده و نیز سازمان ها و نهاد هایی به کار تحقیق و مستند کردن ابعاد فاجعه ملی برآمده اند. گرچه تا کنون با کارهای انجام شده تنها به گوشه هایی از حقیقت این جنایات هولناک دسترسی یافته اند. از جمله درگزارشی از جفری رابرتسون با عنوان ” کشتار زنداینان سیاسی ایران در سال 1367″ که توسط بنیاد برومند منتشر شده آمده است.
در طی هفته های گذشته پای بازجویان به طور رسمی به آپارتمان کسانی کشیده شده که در خارج از ایران زندگی و کار می کنند. طبق گزارش های منتشر شده، سیستم گروگان گیر جمهوری اسلامی در پی دستگیری های گسترده هفته های گذشته، تعدادی از خانواده های کارکنان رسانه هایی چون بی بی سی را… ادامه مطلب
مادران پارک لاله – یکشنبه ۱۸ دسامبر به مناسبت روز جهانی حقوق بشر، برنامه ی شب ایرانی در کلیسا کریستوس در شهر بوخوم برای اهدای اولین جایزه حقوق بشر این شهر به خانم خدیجه مقدم فعال حقوق بشر و جنبش زنان و با شرکت میهمان افتخاری، شیرین عبادی برنده جایزه صلح نوبل، برگزار شد .این مراسم از… ادامه مطلب
میهمانان برنامه شهلا طالبی: نویسنده کتاب “ارواح انقلاب” بازنویسی داستانی از خاطره های زندان شورا مکارمی: نویسنده کتاب “یادداشت های عزیز” شادی امین: محقق مستند سازی موارد شکنجه و آزار جنسی در زندان های دهه ۶۰ تاریخ: شنبه ۱۰ دسامبر ساعت ۶ بعد از ظهر مکان:کالج اینیس در دانشگاه تورونتو ۲ Sussex Avenue, Toronto, ON,… ادامه مطلب