A face for human rights in iran
اکسیون سراسری حامیان مادران پارک لاله
۱۳ نوامبر۲۰۱۰
تعدادی ازگروههای حامیان مادران پارک لاله در شهرهای مختلف جهان در اعتراض به دستگیری، شکنجه و اعدام فعالان سیاسی و عقیدتی و مدافعان حقوق بشر دریک حرکت اعتراضی سراسری” یک چهره برای حقوق بشر” در ایران شرکت میکنند. در این حرکت اعتراضی سراسری ضمن اطلاع رسانی در مورد نقض حقوق بشر در ایران از همراهان و رهگذران دعوت میشود که با انداختن عکسی همراه با تابلوی” یک چهره برای حقوق بشر در ایران” و انتشار آن در رسانه ها همبستگی خود را با مردم ایران ابراز کنند.
ما حامیان “مادران پارک لاله” (مادران عزادار) با شرکت در این حرکت اعتراضی دستگیری و آزار و شکنجه تمام فعالان سیاسی و عقیدتی بخصوص دستگیری مادران پارک لاله، خانم نقابی و خانم مهدویان را محکوم میکنیم و خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط آنان می باشیم.
به امید آزادی تمام زندانیان سیاسی و عقیدتی و برقراری صلح و آرامش در ایران.
شرکت کنندگان در این حرکت اعتراضی سراسری:
حامیان مادران پارک لاله/فرانکفورت
حامیان مادران پارک لاله/دورتموند
حامیان مادران پارک لاله/ ایتالیا (در دو شهرفلورانس و سی ینا)
حامیان مادران پارک لاله/کلن
حامیان مادران پارک لاله/هامبورگ
حامیان مادران پارک لاله/اسلو
ما خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط مادران و رعایت موازین حقوق بشر در ایران هستیم!
نقض حقوق بشر در ایران مسئله ای است که هر روز توجه بیشتری از وجدانهای بیدار جهان را به خود معطوف می کند؛ از جمله آن می توان اعدامهای گسترده، زندان و شکنجه مخالفان سیاسی و دگراندیش، دستگیری فعالین حقوق بشر،روزنامه نگاران… و حتی وکلای آنان را نام برد. اینک در پی این همه ظلم و بیدادگری، حکومت جمهوری اسلامی، سرکوبها و فشارهای داخلی خود را به آنجا رسانده که حتی”مادران عزادارایران” (مادران پارک لاله) را که به شکل قانونی و مسالمت آمیز به دادخواهی از فرزندان خود برخاسته اند، به بند می کشد. مادرانی که در مقابل کشتار های بیرحمانه ، زندانی، شکنجه شدن و ناپدید شدن فرزندانشان عدالت را طلب می کنند، اینک پاسخشان میله های زندان است!
شنبه نهم اکتبر ۲۰۱۰ دو تن از این مادران ” ژیلا ترمسی و اکرم زینالی” به همراه دختران جوانشان به طور همزمان در خانه های خود مورد یورش مأموران حکومتی قرار گرفته و بازداشت شدند. گرچه پس از ۱۲ روز دختران آنان که سابقه هیچگونه فعالیت نداشتند به قید کفالت آزاد شدند، اما این مادران همچنان با اتهامات واهی در زندان به سر می برند و تا کنون هیچ خبری از آنان در دست نیست. خانواده های آنان نیز شدیداَ تهدید شده و تحت فشار هستند که هیچ گونه تماسی با خبرگزاری ها و دیگر مراجع نداشته باشند. خانم ژیلا ترمسی مادری است که یکسال حبس و شکنجهء پسر ۱۹ ساله اش، حسام، آرام و قرار را از او و خانواده اش گرفته بود و مدت ها در پشت دیوار های زندان اوین همراه با دیگر مادران بست نشسته بود. حسام که به دنبال دستگیری در اعتراضات سال گذشته مردم ایران به نتایج انتخابات ریاست جمهوری، پس از یکسال از زندان آزاده شده بود، بلافاصله پس از آزادی، به منظور تهدید به سکوت، مورد حمله عوامل لباس شخصی حکومتی قرار گرفت و با ضرب چاقوی زهرآ گین شدیداَ مسموم و بیمار شد.
هم چنین خانم اکرم زینالی، دیگر مادر دربند و مادر سعید زینالی است که یازده سال پیش در پی نا آرامی های دانشگاه پسر ۲۱ ساله دانشجویش را در مقابل چشمان او و خانواده اش در منزل بازداشت کردند و سالها جستجو ومراجعه وی را به مراجع قانونی گوناگون برای یافتن فرزند ناپدید شده اش بی پاسخ گذاشتند.
تنها”جرم” این مادران آن است که علیرغم تمام زخمهایی که خود بر دل داشتند در کنار دیگر “مادران عزادار ایران” (مادران پارک لاله ) که به صورتی خود جوش گرد هم آمده بودند، پرچمدارعدالت و آزادی بودند ایستادند. «جرم» این مادران آن است که دست در دست دیگر مادران ستمدیده ایران با حمل عکس فرزندان خود و شاخه گلی یا شمعی، هرهفته در پارک لاله، پشت زندانها و یا در گورستانها با سکوت در کنار یکدیگر جمع می شدند و ضمن دادخواهی برای فرزندان خود خواستار آزادی کلیه زندانیان سیاسی، لغو احکام اعدام، و شناسایی مسئولین قتل ها و شکنجه های تمامی سی و یک سال گذشته بودند.
بدیهی است حکومت جمهوری اسلامی برای توجیه به زندان افکندن و فشار روز افزون خود به این مادران دادخواه جز افترا زنی و ارتباط دادن آنان به صورت کذب با سازمان های سیاسی دیگر و گاه دارای مشی خشونت ورزانه، چاره ای ندارد.
مادران پارک لاله (مادران عزادار) طی اطلاعیه ای دستگیری دو تن از همراهان خود اکرم زینالی وژیلا ترمسی را شدیداَ محکوم کردند و اینگونه شایعه پراکنی ها را توطئه ای برای پرونده سازی و توجیه سرکوب هر حرکت حق طلبانه دانستند. آنان تصریح کردند: ” از آنجا که این مادران خواسته‌هایی مدنی دارند، طبیعتاً نمی توانند و نمی‌خواهند با هیچ سازمان سیاسی در ارتباط باشند. بنابراین اتهام‌های وارده به مادران با روح حرکت مسالمت‌آمیز و مدنی مادران در تضاد است و به بند کشیدن و مورد اذیت و آزار قرار دادن خانواده‌ها، تعرض به حقوق اولیه تمامی انسان‌ها و نقض آشکار حقوق مدنی و شهروندی افراد است.”
ما امضا کنندگان این دادخواست از تمامی وجدانهای بیدار جهان تقاضا داریم تا دستگیری این دو مادر، ژیلا ترمسی (مهدویان) و اکرم زینالی (نقابی) را محکوم کنند و اعلام می کنیم همراه با مادران دردمند و حق طلب ایران خواهان رعایت موازین حقوق بشر در ایران و هم چنین خواستار آزادی فوری و بی قید شرط این مادران باشیم.
Tags: مادران پارک لاله