٧ سال پس از قتل زهرا کاظمی ” فرهنگ مصونیت از مجازات” در ایران قربانی می‌‌گیرد

٢٠ تیرماه ١٣٨٩ هفتمین سالگرد قتل زهرا کاظمی خبرنگار ایرانی‌تبار کانادایی در زندان اوین است. هفت سال است که عاملان این قتل از مصونیت کامل کیفری بهره‌مندند. سکوت و انفعال نهادهای بین‌المللی که حمایت‌گران رعایت حقوق بشرهستند، مساعد کننده این مصونیت است. امروز بدرفتاری، تجاوز و شکنجه زندانیان در زندان‌های ایران به امری رایج بدیل شده است و آمران جنایات در زندان‌ها پست های مهم نظام را اشغال کرده‌اند. از جمله آنها سعید مرتضوی دادستان سابق تهران که یکی از متهمان اصلی قتل زهرا کاظمی است.
زهرا کاظمی خبرنگار ایرانی‌تبار کانادایی در دوم تیر ماه ١٣٨٢ در حین عکس‌برداری از تجمع خانواده‌های زندانیان در مقابل زندان اوین بازداشت شد. این روزنامه‌نگار در مدت بازداشت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و در اثر ضربات وارده در ٢٠ تیر ماه در بیمارستان نظامی بقیة‌الله اعظم جان سپرد . پس از تلاش اولیه در پنهان کردن علت واقعی مرگ وی، مقامات رسمی ایران در ٢۵ تیر اعلام کردند که زهرا کاظمی در اثر ” ضربه ی مغزی ” در گذشته است. پیکر زهرا کاظمی با تعجیل بسیار چهارشنبه اول مرداد ماه بر خلاف خواست پسرش استفان هاشمیان که در کانادا اقامت دائم دارد، در زادگاهش شیراز به خاک سپرده شد. خانم عزت کاظمی مادر زهرا کاظمی در هشت مرداد ماه ١٣٨٢ در مصاحبه‌ای اعلام کرد که از سوی مقامات رسمی ایران شدیدا تحت فشار قرار گرفته بود تا موافقت کند دخترش در ایران به خاک سپرده شود. از همان فردای خاکسپاری، استفان هاشمیان تنها فرزند زهرا کاظمی خواهان نبش قبر و انتقال پیکر مادر خود به کانادا است.
وکلای خانواده زهرا کاظمی بارها نسبت به روند رسیدگی پرونده از سوی دستگاه قضایی انتقاد کرده‌اند. در برگزاری دادگاه های بدوی و تجدیدنظر به وکلا اجازه داده نشد تا برای روشن شدن حقایق شاهدان خود را که برخی از آنها مسئولان بلند پایه دستگاه قضایی بودند به دادگاه دعوت کنند، از جمله سعید مرتضوی دادستان عمومی و انقلاب تهران که شخصا در بازجویی از زهرا کاظمی شرکت و بنا به گفته‌ی بسیاری از شاهدان در ماجرای قتل وی دخالت مستقیم داشته است.
گزارش‌گران بدون مرز از دادخواهی استفان هاشمی علیه جمهوری اسلامی ایران در کانادا حمایت می‌کند. فرزند زهرا کاظمی برای بازداشت، شکنجه و قتل مادر خود خواهان دریافت خسارت مادی و معنوی شده است. کانادا و اتحادیه اروپا برای پایان دادن به مصونیت از مجازات باید فعالانه از دادخواست موجه وکلا و خانواده زهرا کاظمی حمایت کنند.
از سوی دیگر خانواده عبدالرضا تاجیک روزنامه‌نگار و عضو کانون مدافعان حقوق بشر که در ٢٢ خرداد دستگری شده است، همچنان از محل بازداشت وی بی‌اطلاع هستند. همکار بسیاری از روزنامه‌های توقیف شده از جمله فتح، بنیان، بهار و شرق در کمتر از یک سال برای سومین بار بازداشت شده است.
موارد ” ناپدید” شدن فعالان و روزنامه‌نگاران پس از بازداشت خودسرانه از سوی مقامات امنیتی – قضایی و یا در هنگام بازداشت چنان افزایش یافته است که می‌توان گفت به رویه‌ای تبدیل شده است. امروز عبدالرضا تاجیک می تواند به قربانی دیگری دستگاه قضایی ایران تبدیل شود.
گزارشگران بدون مرز یادآور می‌شود بازداشت و نگاهداری مخفیانه زندانی شکلی از ” ناپدید کردن اجباری” و نقض حقوق بین‌المللی است و می‌تواند از مصادیق جنایت علیه بشریت بشمار آید. جامعه جهانی نباید در این باره سکوت کند.

Tags: