چندی پیش کارشناسان سازمان دفاع از قربانیان خشونت از افزایش قاچاق زنان و دختران در استان های مرزی کشور و روند صعودی سن قاچاق دختران به کمتر از 14 سال خبر داد .
همچنین یافته های تحقیقی که در سال 82 با همکاری مشترک مرکز امور مشارکت زنان و سازمان دفاع از قربانیان خشونت انجام شده است ، بیانگر روند رو به افزایش قاچاق زنان و دختران استان های مرزی به کشور های حاشیه خلیج فارس ، پاکستان ، افغانستان و به طور محدود به کشورهای اروپایی و آسیایی بوده است .
فروش دختران نه مطلب جدیدی است، نه از دید قانونگذاران و مجریان آن پنهان مانده است، لیکن به علت بی تفاوتی جامعه و دست اندرکاران آن تاکنون به صورت جدی مطرح نشده است. تا جایی که حتی صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) ، با آنکه قاچاق کودکان دختر را تکذیب نمی کند، به علت در دسترس نبودن آمار و ارقام احتمال میزان ارتکاب به این جرم را در ایران نسبت به سایر کشورها کمتر می داند.
تعجب آور است اگر بدانیم براساس آمار منتشر شده در یکی از بولتن های یونیسف به طور کلی در دنیا میزان قاچاق انسان بین 700 هزار تا 4 میلیون نفر تخمین زده اند که سومین تجارت پرسود دنیا به شمار می رود . به همین دلیل ردو بدل کردن این کالای پر ارزش بسیار حائز اهمیت است. بر همین اساس، غالبا از مسیرهای جمهوری سابق شوروی به سمت اروپای غربی، کشور های بالتیک و رومانی به ایتالیا، اسرائیل و خاورمیانه، از طریق ترکیه و قبرس و آفریقای غربی به خاور میانه و برمه و ویتنام و تایلند ، از نپال و بنگلادش به هندوستان، از هندوستان و پاکستان به خاورمیانه استفاده می شود.
"امیر محمدی"، کارشناس مسایل اجتماعی در مورد کاربرد کودکان دختر قاچاق شده از کشورهای دیگر، می گوید: " به طور معمول این گروه از کودکان در کارهایی نظیر سوءاستفاده جنسی یعنی به فحشا گماشتن، فروش مواد مخدر، شرکت در مناقشات نظامی و ازدواج های اجباری مورد بهره برداری قرار می گیرند . "
وی می افزاید: " سالیانه بین 5 تا 7 هزار دختر نپالی به هندوستان قاچاق می شوند. همچنین نزدیک به ده هزار دختر از کشورهای همسایه وارد تایلند می شوند. حتی در کشورهای عربی، پسران را برای انجام مسابقات شتردوانی که نوعی تفریح و سرگرمی برای آنان به حساب می آید خریداری می کنند. "
این کارشناس ادامه داد : " دخترانی که به این شیوه در بازار انسان عرضه می شوند از فقر شدیدی رنج می برند و حتی احتمال مرگ آنان به دلیل سوءتغذیه یا بیماری های مختلف تا قبل از چهار سالگی وجود دارد . ولی هیچ وجدان آگاهی نمی تواند آنان را به مثابه یک کالای با ارزش اقتصادی برای والدین یا قیم به حساب آورد. "
"شیرین عبادی"، حقوقدان می گوید: " پس از تصویب قانون حمایت از کودک در سال 1381، هر نوع عملی که سلامت جسمی و روحی او را مورد صدمه قرار دهد ، جرم شناخته می شود و قدر مسلم جدا ساختن کودک از دامن پر مهر و گرم خانواده و سپردن آن به فرد غریبه ، حال چه مورد سوء استفاده قرار گیرد و چه نگیرد جرم محسوب خواهد شد . همچنین در صورتی که مورد اول هم انجام گیرد ، جرم دیگری جدا از جرم نخست مرتکب شده اند ."
"داود فراهانی" ، کارشناس آسیب های اجتماعی کودکان می گوید: با آنکه حدود دو قرن و نیم از پی بردن بشر به مفهوم دوران کودکی می گذرد، عده ای با استفاده ناصحیح از کودکان آنان را وسیله کسب خود قرار داده اند و از این طریق امرار معاش می کنند. حتی تا جایی پیش رفته اند که آنان را تحت عنوان فرزند خوانده به خانواده هایی که صاحب فرزند نمی شوند ، می فروشند. "
وی می افزاید: باید اشاره کرد که امروزه در بیشتر کشورهای دنیا در کنار حقوق عمومی که شامل آحاد ملت می شود، به تنظیم قواعد و قوانینی مبادرت ورزیده اند که مشخصا" ناظر بر حقوق نابالغان است و البته بنا به درجه توسعه اجتماعی، اقتصادی، امکانات و شرایط فرهنگی جامعه، حقوق کودک در همه جا یکسان نیست اما مهم این است که دولت با توسل به قوه قضاییه و اجرایی، از جمله قرار دادن شرایط سخت و سنگین سعی بر آن دارد تا کودک از حداقل حق و حقوق قانونی در جامعه برخوردار باشد ."
این کارشناس در ادامه گفت: مسلم است که خرید و فروش کودکان نه تنها در سال های کودکی، بلکه در دوران بزرگسالی نیز تأثیرات زیانبار خود را بر جسم و روان آنان برجای می گذارد و بدیهی است که عوارض این پدیده تنها اختصاص به دوران کودکی ندارد، بلکه دامنه آن در جامعه بسیار گسترده تر و فراگیرتر از تصورات ذهنی به نظر می آید تا جایی که می توان به رشد اخاذی پدر و مادرهای فروشنده، چوب حراج زدن مادران باردار به فرزندان و سوءاستفاده از زنان به عنوان ماشین های زایمان اشاره کرد. "
وی اضافه کرد : " همچنین راه های بسیار هراس انگیز این جرم را نمی توان نادیده گرفت،به طوری که فروشندگان جهت تسریع عمل غیر انسانی خود از فناوری های هارمونی نظیر اینترنت بی بهره نمانده اند و در حال حاضر بازار اینترنتی فروش کودکان کم رونق نیست ، زیرا آنان نه نگران قانون هستند و نه از حقوق انسانی چیزی می دانند . در حالی که قرنهاست بردگی در دنیا ملغی شده است ولی هنوز شاهد ابعاد و رویه های مشابه آن هستیم. "
فراهانی تصریح کرد : " حجم عظیم قاچاق دختران به صورت یک موج شدت گرفته و از نگاه برخی تحلیلگران این وضعیت مشابه دوران برده داری و خرید و فروش برده ها است . زیرا در بسیاری از کشورها مبلغ پرداختن به رنگ پوست ، وزن و ترکیب اعضای صورت بستگی دارد . "
این کارشناس ادامه داد : " نباید فراموش کرد هر انسانی حق دارد از اصل و نسب خود آگاه باشد و هیچ چیز بدتر از این نیست که انسان روزی بفهمد او را خریده اند . "
تهران ، خبرگزاری سینا
