سمينار ساليانه زنان ايرانی در آلمان با عنوان " آنچه خصوصی است ، سياسی است ، همجنسگرايی و دگر جنسگرايی اجباری " ، با حضور 140 تن از فعالان جنبش زنان ايرانی در آلمان از 5 تا 7 ماه نوامبر در شهر کلن برگزار شد.

در آغاز ميز گردی با عنوان " حاکميت بر جسم خصوصی است ، حقوق اين جسم سياسی است. چه تفاوت دارد که اين جسم به کدام جنس گرايش دارد " با شرکت سعيده سعادت ، سيمين بصيری ، شادی امين و فرزانه با گردانندگی اقدس شعبانی برگزار شد.

سيمين بصيری سخنان خود را با تکيه بر پيشنهادی که در سال گذشته به سمينار عرضه کرده بود ، مبنی بر تغيير نام سمينار به : " سمينار زنان و همجنسگرايان ايرانی " شروع کرد ، ايشان در ضمن صحبت ها گفت : سکوت بايد شکسته شود ، وقتی که زنان همجنسگرای ايرانی به عنوان هميار و همکار در اين سمينار حضور دارند ، بايد در نام سمينار نيز ذکر شوند ، کمترين دست آوردی که از اين تغيير نام نصيب ما ميشود شکستن تابوهايی است که در فرهنگ ايرانی نسبت به همجنسگرايان وجود دارد.

سعيده سعادت در ضمن سخنان خود ضمن تائيد حرفهای سيمين بصيری گفت که اين مسئله بايد به نحوی اجرا شود که هماهنگی لازم را از نظر ظرف و محتوی کسب کند ، به اين معنی که بايد شرکت کنندگان در اين سمينار از نظر تئوريک و پراتيک از اين مسئله حمايت کنند.

شادی امين در صحبت هايش گفت که با اين تغيير نام يک توافق سطحی صورت خواهد گرفت ، چرا که اين جمع هنوز به اين درک نرسيده است و بايد بيشتر روی اين مورد بحث شود و جمع با مسئوليت جمعی و فردی آنرا بپذيرد و با يک تغيير نام ظاهری اين معضل را حل شده نپندارد.

فرزانه نيز بر نهادينه شدن اين مسئله تاکيد ميکرد و معتقد بود که تغيير نام هيچ مشکلی را حل نخواهد کرد.

روز شنبه سعيده سعادت در سخنرانی خود با عنوان " نگرشی بر نظرات تئوريک و جنبش عملی زنان غرب اروپا و آسيا در سده اخير "، با اشاره به پذيرفته نبودن همجنسگرايی در اديان ابراهيمی و پرداختن به قرون وسطی و جادوگر خواندن همجنسگرايان زن ، به زمان روشنگری و خردگرايی پرداخت و مطرح کرد که در اين زمان چون علم پزشکی نزد انسانها نهادينه شده بود ، پزشکان به دنبال علت های همجنسگرايی به عنوان يک بيماری در انسانها بودند تا از نظر قانونی هم بتوان با آنها مقابله کرد ، وی اشاره کرد که بزرگترين انتقادی مطرح شده ، در مورد لذت بردن زن از بدن خويش بدون قصد توليد مثل است.

هما مرادی ، سخنرانی خود را با عنوان " پروسه اجتماعی شدن در مناسبات جنسيتی ، تقسيم کار ، دگر جنسگرايی اجباری و خشونت مهمترين ارکان سيستم مردسالاری " با اين جمله آغاز کرد که پروسه اجتماعی شدن در مناسبات جنسيتی کم و بيش يکسان عمل میکند . او با ذکر تجربيات خود در خانه های امن زنان خاطر نشان شد که اعمال خشونت بر زنان را نميتوان به فرهنگ يا محل جغرافيايی خاصی نسبت داد ، چرا که مردان تقريبا همسان عمل ميکنند.

او در ادامه سخنان خود به تقسيم کار در خانه اشاره ای داشت ، او گفت که هر چند که زنان تحصيل کرده در خارج از خانه کار ميکنند ، اما باز وظيفه کار خانگی را به دوش ميکشند و کار خانگی بی اهميت تلقی ميشود . او از اشکال مختلف خشونت اعمال شده بر زنان مواردی مثل کم توجهی ، بی حرمتی ، ضرب و شتم ، ازدواج اجباری و حتی قتل ، و زندان و اعدام ( خشونت های اجتماعی ) برای زنان همجنسگرا را برشمرد.

وی در آخر ، ضمن ترسيم نموداری پايه های مردسالاری را در زمينه های فرهنگی ، اقتصادی و اجتماعی قرار داد و در ستونهای بر افراشته شده در اين بنيان ، سه ستون 1ـ وابستگی اقتصادی زنان به مردان به دليل دستمزد کمتر 2ـ وابستگی جنسی ( دگر جنسگرايی اجباری ) 3ـ خشونت و وابستگی زنان به مردان ( مثلا تک همسری ، سکس در چهارچوب خانواده ، و اينکه رابطه عشق و سکس جدا نشدنی است ـ البته فقط برای زنان ، و نه برای مردان ) را اصل قرار داد.

وی با نقل قولی از يوديت اُفن باخ ، صحبت های خود را خاتمه داد : در زمان فاشيسم هيتلری علاوه بر يهوديان ، کمونيست ها ، معلولين و همجنسگرايان نيز کشته مى شدند ، ولی هيچ وقت صحبتی از جبران خسارت ناشی از آن به ميان نيامده است.

سخنران بعدی خانم پروفسور کريستينا تورمر ـ رور بود که با عنوان " دگر جنس گرايی اجباری و هم جنسگرايی در گفتمان فمينيستی " بود.

وی که به زبان آلمانی صحبت ميگرد گفت به همجنسگرايی به مثابه تبهکاری برخورد کردن به معنای نقض يکی از ارکان حقوق بشر است . ولی امروزه در بيش از 70 کشور دستگيری ، شکنجه و حتی مجازات مرگ برای اين گروه قانونی است.

وی مطرح کرد که دو قطبی کردن جامعه به مردانه و زنانه ، سالم و طبيعی نيست . اين مرزها ريشه در سنت های تاريخی اجتماع ِ بيمار دارد.

او گفت : اين همجنسگرايان نيستند که فاسدند ، فاسد جامعه ای است که آنها در آن زندگی ميکنند. و ادامه داد : جنسيت چيزی نيست که ما هستيم و يا داريم بلکه چيزی است که ما انجام ميدهيم. افزون بر آن هرچه اصل مهم تساوی حقوق در سراسر جهان نهادی می شود ، به همان نسبت هم پاسخ گويی به مسئله جنسيت بر اساس هنجار های پيشين ديگر امری واضح و ابدی نيست.

در ساعت 4 بعد از ظهر روز شنبه گروههای کاری شروع به کار کردند و بعد از شام ، تاتر رابطه به کارگردانی ناهيد سنجری اجرا شد. و بعد از آن چند برنامه هنری به وسيله نسل دوم برگزار شد و در آخر جشن پايانی سمينار.

روز يک شنبه بعد از ارزيابی سمينار ، الهه امانی ، ميهمان سمينار از آمريکا در مورد پنجمين کنفرانس زنان سازمان ملل که در سال 2005 برگزار مى شود صحبتی با جمع داشت و از حاظرين خواست که هر چه فعال تر در اين مورد بکوشند ، چرا که اين مهم نه تنها زمينه ای است برای بهبود شرايط زنان و همجنسگرايان در سطحی جهانی ،بلکه ميدانی است برای مبارزه با جهل وخرافات و قوانين زن ستيز دولت هايی مانند جمهوری اسلامی.

و بعد از آن نوبت به معرفی تشکل های مستقل جديد زنان رسيد ، که همکاران " شبکه سراسری همکاری زنان ايرانی" به معرفی شبکه و اينکه تصميم ايجاد آن در سمينار سال گذشته گرفته شده و از ديگران خواسته شد با آن همکاری کنند. در آخر مسئول سايت شبکه http://shabakeh.de گزارشی آماری از آن به حاضرين عرضه کرد.

ضمناً در دفاع از آزادی ژيلا ايزدی قطعنامه ای به تصويب رسيد.

در پايان موضوع سمينار سال آينده به رای گيری گذاشته شد. که عنوان " مناسبات جنسيتی و اتوريته ، هيرارشی و دمکراسی جنسيتی" ، با اختلاف کمی ، از پيشنهاد "جهانی شدن و مسئله زنان" انتخاب شد. محل سمينار سال آينده شهر هانوفر خواهد بود.
نوامبر ٢٠٠٤