این مراسم به فراخوان " کانون ایرانیان مدافع صلح ، آزادی و عدالت اجتماعی " در روز شش دسامبر در یکی از سالنهای منطقه " کوکیتلام " برگزار شد .
در آغاز این مراسم مجری برنامه پروین اشرفی , یکی از فعالین کانون ، ضمن خوش آمدگویی به حضار ، از آنان خواست که بایستند و یک دقیقه بیاد آن عزیزان و مبارزه روشنگرانه شان کف بزنند .
پروین اشرفی در ادامه گفت : " دهه شصت را به خاطر داریم. هنوز خانواده های زندانیان سیاسی اوایل دهه شصت در جستجوی فرزندان خود از زندانی به زندان دیگر میرفتند که فاجعه خونین تابستان ٦٧ به وقوع پیوست و هنوز خانواده های این جانباختگان از آنچه که جمهوری اسلامی بر سر فرزندان سرفراز مملکتمان آورده بود, کمر راست نکرده بودند که در پائیز ٧٧ , دست اندرکاران و مقامات بالای رژیم با به قتل رساندن بسیاری از مخالفان خود فاجعه دیگری را آفریدند. این فاجعه اما در شرایطی اتفاق افتاد که جبهه دوم خرداد, دولت اصلاحات و در رأس آن محمد خاتمی در تلاش بود تا با ژست های دموکراسی طلبانه, بداد کل رژیم برسد و آنرا نجات بدهد. اما رو شدن دست داشتن مقامات دولت خاتمی در قتل های زنجیره ای پائیز ٧٧ , این ژست ها را نقش بر آب کرد. "
وی آنگاه از صفار ساعد نویسنده و مترجم و یکی از فعالین کانون خواست که به پشت میکروفون آمده و پیام کانون ایرانیان مدافع صلح ، آزادی و عدالت اجتماعی در ونکوور را قرائت کند . در بخشی از پیام کانون آمده است : " پرونده قتل های زنجیره ای , با پرونده قتل عام زندانیان سیاسی در سه دهه حکومت جمهوری اسلامی پیوند دارد و در واقع ادامه آن است. از پائیز خونین سال ٧٧ ده سال گذشته است. برنامه ریزان و دست اندرکاران قتل های سیاسی زنجیره ای, نه فقط به سزای اعمال خود نرسیدند, بلکه برخی از آمران آن , چون فلاحیان, دری نجف آبادی, مصطفی کاظمی و صادق عالیجانی , علیرغم اینکه دست داشتن آنها در این قتل ها بر همه آشکار است, همچنان آزادانه مدارج عالی پست های حکومتی را طی می کنند. در مقابل , علاوه بر اینکه از افشاء اسرار این قتل ها جلوگیری می کنند, به وکلایی که در صدد پیگیری آن بر آمدند, فشار آوردند و حتی برخی از آنها را به بند کشیدند. از جمله دکتر ناصر زرافشان وکیل خانواده مختاری به دلیل رسیدگی به پرونده قتل های زنجیره ای به پنج سال حبس محکوم شد. ناصر زرافشان, شیرین عبادی وکیل فروهرها و دکتر بشیری وکیل خانواده پوینده, بارها اعلام نموداند که متفقا و یا جداگانه به نقض آئین دادرسی در این پرونده ها اعتراض کرده اند. اما رژیم جمهوری اسلامی به عناوین مختلف از این پیگیری ها جلوگیری نموده است و اکنون پس از ده سال هنوز هم دادخواهی خانواده های قربانیان قتل های زنجیره ای به نتیجه نرسیده است. زیرا حکومت سانسور و اختناق از آگاهی مردم وحشت دارد. این امر بر کسی پوشیده نیست که در صورت بالا رفتن آگاهی شهروندان یک مملکت, حکومت های استبدای بسادگی نخواهند توانست به اعمال سرکوبگرانه خود دست بزنند. "
بعد از صفار ساعد ، داوود مرزآرا نویسنده و یکی از دوستان زنده یاد مختاری در ایران ، به پشت میکروفون آمد و در مورد " چرایی قتلهای زنجیره ای " و نیز اندیشه های مختاری به سخنرانی پرداخت .
آنگاه مجری مراسم از نیلوفر شیدمهر شاعر ، داستان نویس ، منقد ادبی و فعال مسائل زنان خواست که بحث خود را ارائه کند . محور سخنرانی ایشان بر تشریح این مسئله استوار بود که سنت استبدادی را فقط نباید در سیستم های سیاسی و دولتها جستجو کرد . این سنت ریشه ای عمیق و دیرینه در تک تک انسانها دارد که باید پیگیرانه مورد نقد قرار گیرد . او در ادامه بحث خود به جلوه هایی از فرهنگ سنتی و مردسالارانه در جامعه که موجبات سانسور زنان و حتی خود سانسوری آنان را فراهم میسازد, اشاره نمود .
بعد از نیلوفر شیدمهر ، نوبت به هادی ابراهیمی ، شاعر ، روزنامه نگار ، سردبیر هفته نامه شهروند ونکوور و عضو کانون نویسندگان ایران در تبعید رسید . او در سخنرانی خود با اشاره به اندیشه های خلاق ، نقاد و پرسشگر مختاری و پوینده ، از قول سعید امامی نقل نمود که زمانی خطاب به روشنفکرانی از این دست در بازجویی ها ، گفته بود که به حکومت ما فحش بدهید ، اما کار بنیانی و ریشه ای نکنید . هادی ابراهیمی دقیقا همین نکته را عامل اصلی سربه نیست کردن روشنفکرانی نظیر مختاری و پوینده میداند .
بعد از سخنرانی هادی ابراهیمی ، فیلمی از محمد مختاری به نمایش گذاشته شد . زنده یاد مختاری در سال ١٩٩٥ طی سفری که به خارج داشت, در ونکوور نیز سخنرانی نمود . از اینرو بخشهایی از سخنرانی ماندگار مختاری برای حضار پخش شد .
بعد از یک تنفس کوتاه که با چای و قهوه و شیرینی از شرکت کنندگان مراسم پذیرایی شد ، نوبت به عبدالقادر بلوچ نویسنده و طنزپرداز رسید که یکی از داستانهای کوتاه خود بنام " داستان شب " را برای حضار قرائت نمود .
آنگاه مجید میرزایی شاعر و عضو کانون نویسندگان ایران در تبعید ، دو تا از شعرهای خود را که یکی از آنها را بیاد قربانیان قتلهای سیاسی سروده بود ، خواند . وی همچنین در بخشی از برنامه خود از زنده یادان داریوش و پروانه فروهر نیز که جانانه در برابر آدمکشان رژیم اسلامی ایستادند ، تجلیل نمود .
در بخش دیگری از این مراسم ماهرخ یکی دیگر از فعالین کانون ، به قرائت پیام سهراب مختاری پرداخت که به مراسم ونکوور ارسال شده بود . فرزند زنده یاد مختاری در این پیام ضمن تشکر از ایرانیان آزاده مقیم ونکوور و کانون ایرانیان مدافع صلح ، آزادی و عدالت اجتماعی بابت مشارکت فعال در کارزار جهانی بزرگداشت دهمین سالگرد قتلهای زنجیره ای ، نوشت : " ده سال از سازماندهی این جنایت توسط وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی میگذرد اما هنوز هم حقایق پشت پرده این جنایت برای همگان افشاء نشده است و هویت آمرین و عاملین این جنایت برای همگان روشن نشده است . ما خانواده ها از همان آغاز گفتیم که پرونده این قتلها همچنان برای ما باز است . به امید روزی که تمامی حقایق این جنایت و تمامی جنایات جمهوری اسلامی برای هم میهنان مان و برای مردم سراسر جهان روشن شود ."
بعد از قرائت پیام سهراب مختاری به مراسم ونکوور , نوبت به سخنرانی ناصر جهانی دانشجوی دکترای جامعه شناسی رسید که نگاهی داشت به کتاب " درآمدی بر جامعه شناسی ادبیات " ترجمه زنده یاد پوینده و فصلی از این کتاب که نظرات باختین در مورد نقش خنده و مزاح را بیان میکرد . ناصر جهانی در همین بخش برای تشریح بحث خود ، فیلمهایی از کارناوالها ی فرهنگی – هنری در کشورهای مختلف را به معرض نمایش گذاشت .
در پایان مراسم, مجری برنامه پیام مشترک خانواده های مختاری ، پوینده و فروهرها به مردم ایران به مناسبت دهمین سالگرد جان باختن این عزیزان را خواند .

جاودان باد خاطره تابناک قربانیان قتلهای سیاسی پائیز ٧٧
زنده باد آزادی بی قید و شرط اندیشه ، بیان و تشکل !

کانون ایرانیان مدافع صلح ، آزادی و عدالت اجتماعی – ونکوور ( کانادا )
peace.freedom.socialjustice@gmail.com
١٠ دسامبر ٢٠٠٨