اين ماجرا از اين جهت توجه رسانه ها را به خود جلب كرده كه به انگشت كردن حلقه نقره اي نماد پايبندي به حفظ بكارت قبل از ازدواج به شمار مي رود و به حلقه عفت مشهور است.

خيليها در ايران تصور مي كنند كه سكس و بكارت در غرب مسئله اي حل شده است و مراسمي از قبيل جشن تكليف دختران تازه بالغ و تبليغ عفت تنها به جوامع اسلامي محدود مي شود.

اما چنين نيست.

در سالهاي اخير بويژه در پي افزايش نفوذ گروههاي مسيحي در آمريكا، مسئله عفت و اهميت بكارت بار ديگر در جهان غرب خبرساز شده است.

در سال 1996، كنگره آمريكا بودجه اي بالغ بر نيم ميليارد دلار براي تشويق دانش آموزان مدارس دولتي به پرهيز از فعاليتهاي جنسي اختصاص داد و در حال حاضر، تقريبا ً در همه ايالات كلاسهايي در مدارس دولتي به تبليغ خويشتنداري جنسي اختصاص يافته است.

كشيش رابرت ري بورن، مبلغ مشهور كليساي انجيلي آمريكا كه از مدافعان اين سياست آموزشي است مي گويد: " انجيل به ما حكم مي كند كه با عفت و پارسايي زندگي كنيم، اين كتاب هرگونه ارتباط جنسي پيش از ازدواج و زناي محصنه را حرام مي داند و در محكوميت افرادي كه چنين گناهاني مرتكب شوند، هيچ اغماضي روا نمي دارد".

همزمان با افزايش تبليغ پارسايي از سوي مسيحيان محافظه كار در غرب و بويژه آمريكا، گزارشها از افزايش تقاضا براي عمل جراحي ترميم پرده بكارت در اروپا نيز حكايت مي كند، تقاضايي كه عمدتا ً از جانب زنان جوان مهاجر يا نسل دوميها، عمدتاً در كشور فرانسه مطرح مي شود.
اخيراً روزنامه بربتانيايي تايمز در گزارشي به اختلاف نظر پزشكان فرانسوي در خصوص اخلاقي يا موجه بودن جراحي ترميم پرده براكت پرداخته است.

آدام سيج، نويسنده اين گزارش، در مورد علت افزايش تقاضا براي جراحي ترميم بكارت مي گويد: "پزشكان و كساني كه من با ايشان صحبت كردم معتقدند كه تقاضاي ترميم پرده بكارت نتيجه تداخل دو تمايل است؛ يكي شايد افزايش گرايش به بازگشت به سنتهاي نسلهاي قديمي تر مسلمانان و ديگري اينكه دختراي نسلهاي جوانتر به دليل ارتباط با دوست پسرشان و زندگي به شيوه غربي بكارت خود را از دست داده اند و ممكن است هنگام ازدواج با مشكلاتي روبر شوند".

علاوه بر زنان جوان مسلمان، زنان هندي تبار غيرمسلمان نيز از ديگر مشتريان اين نوع جراحي ترميمي محسوب مي شوند و شماري از آنان براي اين عمل، رنج سفر به هندوستان را بر خود هموار مي كنند.

سوبرا پريادار شيني، روزنامه نگار حوزه زنان در شهر كلكته هلند كه مقالاتي تحقيقي در اين باره در روزنامه هاي هند منتشر كرده است مي گويد علاوه بر هنديان مقيم خارج، دخترهاي نوجوان عرب نيز همراه با يكي از بستگانشان براي سقط جنين و سپس عمل جراحي ترميم بكارت به هند سفر مي كنند.

به گفته خانم شيني، علت سفر به هند براي ترميم پرده بكارت اين است كه اين جراحي در هند ارزانتر تمام مي شود و در محل زندگي آنان نيز كسي متوجه نمي شود كه پرده بكارتشان را ترميم كرده اند.

به گفته اين روزنامه نگار هندي، علاقه به ترميم بكارت در هند منحصر به خانواده هاي سنتي نمي شود: "اين جراحي در ميان زناني كه بين دو رابطه هستند يا آنهايي كه دنبال لذت جنسي اند متداولتر است، زناني هم هستند كه در شرايط سختي قرار گرفته اند، مثل روسپيهايي كه مي خواهند ازدواج كنند و خانواده تشكيل دهند يا قربانيهاي تجاوز جنسي كه مي خواهند ضربه عاطفي كه ديده اند را پشت سر بگذارند و زندگي معمولي داشته باشند".

روسپيان باكره مصري

در كشورهاي عربي نيز تأكيد بسيار زيادي بر بكارت وجود دارد و اساساً اگر دختري بكارت نداشته باشد دختر خوبي به شمار نمي رود و احتمال اينكه آن دختر بتواند ازدواج كند و زندگي آبرومندانه اي داشته باشد از بين مي رود.

در مصر، مروه رخا نويسنده و تحليلگر رفتار جنسي مقاله اي با عنوان "روسپي باكره" منتشر كرده كه بازتاب آن از مطبوعات اين كشور فراتر رفته است.

نخستين باري كه وجود روسپيان باكره در مصر به رسانه ها راه يافت زماني بود كه هلا سرحان، مجري يكي از شوهاي تلويزيوني پربيننده اين كشور با تعدادي خانم روبنده پوش كه روسپي معرفي شدند مصاحبه كرد.

تعدادي از اين خانمها پس از پخش برنامه با طرح شكايت در دادگاه مدعي شدند كه روسپي نيستند و تنها در مقابل دريافت پول حاضر به ايفاي نقش در برنامه تلويزيوني شده اند.

نتيجه معاينات پزشكي قانوني نشان داد كه اين زنان باكره اند اما آثار و جراحات ناشي از شيوه هاي ديگر فعاليت جنسي در بدن آنها مشاهده مي شود.

بنابر آماري كه در نشريه مصري الفكر به چاپ رسيده، هشتاد درصد زناني كه در مصر به روسپي گري مشغولند هنوز باكره اند.

مروه رخا با استناد به اين آمار مي گويد كه خبرنگاران نشريه الفكر براي كسب چنين آماري به بخش مبارزه با فساد پليس مراجعه كرده اند.

اما چرا زني كه به كار خودفروشي مشغول است، از بكارت خود اين گونه محافظت كرده است؟

خانم رخا در پاسخ به اين پرسش مي گويد: "بسياري از كساني كه در اين نوع فعاليتها شركت دارند خودشان مي گويند كه مثلاً به مدت پنج سال وارد اين كار مي شوند، پول زيادي جمع مي كنند و بعد گذشته را كنار مي گذارند و سعي مي كنند زن و مادر خوبي شوند، اين زنها فكر مي كنند كه خوب، مردها زن باكره مي خواهند، باشد آنها هم باكره اند، اما درباره كارهايي كه در گذشته از آنها كرده اند سؤال نشود".

ترميم بكارت در ايران

در ايران موضوع بكارت و سكس قبل از ازدواج هنوز چندان رسانه اي نشده و كمتر روزنامه نگاري در بيست و هشت سال گذشته اين جرأت را به خود داده كه در اين باره قلم بزند.

اما ليلا موري، وبلاگ نويس و فعال حقوق زنان با درج مقاله اي انتقادي دراين باره در سايت زنان ايران، بكارت را تابو قلمداد كرده و آن را به چالش كشيده است.

به گفته خانم موري، برخي خانواده هاي ايراني بكارت دختران را با شيوه اي مدرنتر از گذشته تحقيق مي كنند و پيش از ازدواج، خانواده پسر از خانواده دختر مي خواهند كه از پزشك نامه اي بياورند كه بكارت دختر را تأييد كند.

او مي گويد: "نمي توانيم همه پسرهاي ايراني را به يك چشم نگاه كنيم، پسرها طرز فكرهاي مختلف دارند ولي مي توانم بگويم اكثريت هنوز با كساني است كه دلشان مي خواهد شب ازدواجشان همسرشان باكره باشد و اصلاً دلشان نمي خواهد بدانند كه با كسي مي خواهند ازدواج كنند كه قبلاً با كس ديگري رابطه جنسي را تجربه كرده است".

ليلا موري مي گويد در وبلاگ خود نظرهايي از خوانندگان مرد دريافت كرده كه نوشته اند بايد چيزي بوده باشد كه در طبيعت خداوند چنين پرده اي را براي زنان گذاشته، حتماً براي اين بوده كه زنان قبل از ازدواج رابطه جنسي نداشته باشند.

به عقيده ليلا موري، افزايش سطح تحصيلات عمومي و دسترسي فزاينده به رسانه ها و محصولات فرهنگي جهاني در ايران، نگاه نسل جديد مردان جوان ايراني را شايد نسبت به بكارت متحول كرده باشد اما نمي توان گفت كه چنين تحولي خيلي گسترده است.

حالا اگر دختر دم بختي احياناً به هر دليلي بكارت خود را از دست داده باشد، آيا مي تواند در ايران با توسل به تيغ جراح، اين "ضايعه" را جبران كند و آن گونه كه جامعه از او مي طلبد، شب زفاف "رو سپيد" شود؟

به گفته دكتر ايرج خسرونيا، پزشك متخصص در ايران، عمل جراحي ترميم بكارت در ايران انجام مي شود اما غيرقانوني است.

دكتر خسرونيا مي گويد: "دولت تصورش بر اين است كه كسي كه ترميم بكارت مي كند مي خواهد بر سر داماد آينده كلاه بگذارد، اين گونه عملها جايي ثبت نمي شود و در بيمارستان انجام نمي گيرد، بلكه ممكن است در مطبهاي خصوصي و درجاهاي غيرقانوني انجام بگيرد".

پس سكس قبل از ازدواج براي دختران ايراني هنوز امري مخاطره آميز و در بهترين حالت، هزينه ساز محسوب مي شود.

آيا اين دغدغه ها، دختران ايراني را از تجربه جنسي قبل از ازدواج باز داشته است؟

خانم موري مي گويد: "الآن خيلي از دخترها رابطه جنسي را قبل از ازدواج تجربه مي كنند ولي پس ذهنشان هنوز نگراني از دست دادن بكارت وجود دارد، يعني بكارت همچنان برايشان مهم است".