صنعا- خبرگزار فرانسه/ روزنامه آخن - دختربچه هشت ساله ای توسط پدرش به اجبار به عقد مردی سی ساله در می آید. اما نوجود خردسال از خود دفاع می کند: او بعد از دو ماه بدرفتاری توسط شوهرش در این کشور عربی به دادگاه شکایت می کند و موفق می شود. او اکنون از شوهرش جدا شده است اما جان این کودک خردسال در خطر است.
نوجود فورا پس از حکم طلاقش گفت " اکنون که طلاق گرفتم راحت شدم و دیگر می توانم به مدرسه بروم."
این دختر کوچک علیه پدر و شوهرش به دادگاه شکایت کرده بود. پدر نوجود او را دو ماه ونیم پیش مجبور کرده بود که با فاضل علی تامر سی ساله ازدواج کند. ابتدا قرار بود که این دختر کوچک تا ١۸ سالگی در خانه پدرش بماند. اما تنها یک هفته پس از این ازدواج اجباری پدرش او را مجبور کرد که در خانه شوهرش زندگی کند.
به گزارش روزنامه انگلیسی زبان یمن تایمز این دخترک خردسال دو ماه تمام شکنجه و عذاب را تحمل کرد. شوهرش او را کتک زده و از او سوءاستفاده جنسی می کرده است. تامر که به همراه پدر این دختر بچه در زندان است ،خود را گناهکار نمی داند و حکم طلاق را به رسمیت نمی شناسد و به روزنامه ها گفته است که " هیچ کس نمی تواند جلوی مرا بگیرد" " حق من است که نوجود با من بماند او چطور جرئت کرده که علیه من شکایت کند"

به واقع در قوانین یمن هیچگونه حداقل سنی برای ازدواج تعیین نشده است. نوجود موفقیت خود در طلاق را مرهون یک قاضی می باشد که از روی دلسوزی ابتدا او را در منزل خود پذیرفت و سپس او را به نزد عموی خود فرستاد. اما این دختر نمی تواند نزد عمویش بماند . به گفته وکیلش خانم شاتا محمد ناصر زندگی نوجود بدون حمایت ویژه در خطر است. این خانم وکیل فعلا این دختر را پهلوی خود نگاه داشته است و قصد دارد که او را یا به خانه امن و یا به خارج از کشور بفرستد.

پدر این دختر در جریان دادگاه گفته است که دیگر نمی خواهد که دخترش را ببیند و مجبور بود که او را شوهر بدهد و اضافه کرد که" او را با اجازه خودش شوهر دادم زیرا نگران جان او و سایر فرزندانم بودم." او تعریف کرد که مردی، چند سال قبل دختر بزرگ او را دزدید که بعدها با او ازدواج کرد. همین مرد بعدها یکی دیگر از دختران او را که مادر ۴ فرزند بود، دزدید. این مرد بعدها به زندان افتاد.

به گفته خانم شاتا محمد ناصر سرنوشت نوجود در یمن استثناء نیست. " من فکر می کنم که هزاران دختربچه سرنوشت مشابهی مانند نوجود دارند"
برگرفته شده از روزنامه آگسبورگر آلگماینه – ١۶ آوریل ۲٠٠۸