اما بی تردید اوج وحشیگری رژیم علیه زندانیان سیاسی بوده است فرمان این جنایت تاریخی را خمینی شخصآ صادر کرد وتمامی سردمداران کنونی از جمله خامنه ائی ورفسنجانی در رأس اجرای این جنایت بودند این جنایت از سوی مردم ایران هیچگاه فراموش نمی شود و عاملین آن هیچگاه بخشیده نخواهند شد.
زنان ومردان آگاه ومبارزی که قربانی این جنایت شدند متعلق به یک نسل انقلابی بودند آنان که در جریان انقلاب 57 آبدیده شده بودند زندگی خود را وقف آزادی ایران کردند آنان از مرز هراس از مرگ گذر کردند وعزم خود را در مبارزه ائی سازش ناپذیر با دشمن به نمایش گذاشتند وبه ستارگانی تبدیل شدند که همیشه درآسمان ایران خواهند درخشید وبا تسلیم ناپذ یری خود داغ ننگی تاریخی بر پیشانی جمهوری اسلامی نشاندند که به هیچ طریق وترفندی زدودنی نیست.قتل عام زندانیان سیاسی همچون زخمی عمیق بر پیکر مردم ما باقی است تا زمانی که مردم عاملین این جنایات را به مکافات نرسانند وبساطشان راواژگون نکنند درد این رنج همواره با ماست.امروز مرتجعین اسلامی تلاش دارند بر جنایت دیروز وامروز خود سرپوش گذارند جلادان چهره خودرا بزک کرده ومی خواهند که ما مردم اعمال پلیدشان را فراموش کنیم حال آنکه بین ما وآنها دریائی از خون فاصله است.کشتار عظیم 67 لکهً سیاهی از تبهکاریهای جمهوری اسلامی است که هرگزپاک شدنی نیست و درعین حال نشانی است فراموش نشدنی از جانبازیهاوفداکاریهای زنان ومردان انقلابی وآزاده ائی که در زیر وحشیانه ترین شکنجه های قرون وسطایی رژیم، از زمان دستگیری این فرصت را داشتند تا بین جان وآرمان انقلابی خود یکی را انتخاب نمایند.آنان دراین روزهای فراموش نشدنی نشان دادند که انسانیت نمرده و حتی درتاریکترین دوران تاریخ ایران زمین انسانهای آزادهً فراوانی هستند که با قامت استوار روشنایی بخش راه آزادی خواهند بود.در حال حاضر زندانهای رژیم انباشته از مخالفان ومعترضان است.رژیم تبهکار جمهوری اسلامی با امواج بیکرانی ازحرکتهای اعتراضی رو به اوج مردم مواجه شده است چه از اعتراضات دانشجویی ودانش آموزی گرفته تا اعتراضات کارگری وموج وسیع اعتراضات مردم ازاده و مبارز کردستان وهرآن ممکن است به منظور ایجاد رعب و وحشت وعقب راندن روحیهً اعتراضی مردم باردیگر کشتاروسیع دیگری را سازمان دهد.ازاین رو بر ماست که با تقویت همکاری وهمبستگی گسترده تر وموثرتر از همه زندانیان سیاسی ایران دفاع کنیم ونگذاریم که رژیم جلاد اسلامی دگر بار چنین فرصتی را بدست آورد.هفدهمین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی فرصتی است تا مبارزه ائی متحدتر وقدرتمندی را سازمان دهیم .جنایت دشمن را افشا کنیم ِیادجانباختگان را گرامی بداریم /
پیام سازش ناپذیرشان را فراگیر کنیم .همبستگی خودرابا زندانیان سیاسی وخانوادههای جانباختگان ابراز داریم و رنجهائی را که برمردم ما رفته است بگوش جهانیان برسانیم.هیچ انسان آزاده ائی که به سعادت بشری وآزادی وعدالت اجتماعی به معنای واقعی آن می اندیشد نمیتواند فجایعی را که رژیم اسلامی وضدانسانی ایران طی این چندین سال حکومت ننگین خود برعلیه بشریت انجام داده از خاطرش محو کند یا نسبت به آن بی تفاوت بماند پس ما نمیتوانیم در برابر موج وسیع سرکوبها-خفه کردن صدای آزادیخواهان سربه نیست کردن افراد-ترورها ،شکنجه واعدام مخالفان ودگر اندیشان که هرروز در سراسر ایران صورت میگیرد سکوت کنیم باشد تابانگ مبارزاتی ما هر چه رساتر بگوش رسد وگامی باشد برای در هم شکستن درهای زندانهای جمهوری اسلامی .
Roya_kem@yahoo.de

شبکه:تصوير بالای نوشته از نقاشي های سودابه اردوان است.