Iranian women's Network Association (SHABAKEH)

ایست... ورود آقایان ممنوع!/ سادنا داوودی

در حاشیه جنسیتی کردن پارک ها در تهران


عجب زده نگاه می کرد...روزنامه را بالاتر گرفت؛ درست جلوی صورتش...نیم خیز نشست و دقیق شد به کلماتی که ردیف شده بودند پشت هم ...خبر کوتاه بود :احداث پارک های ویژه بانوان !!وقتی بقیه ستون های خبر در چشمانش نشست ، مطمئن شد که اشتباه نخوانده است !


***
پارک ها برای تفریح ساخته شده اند...برای گردش و لحظه آسودگی!درخت ها ابزار آسایش می شوند وقتی سایه هایشان چتر می شود بر سر نیمکت های نشسته بر سنگفرش پارک...اینجا همه دنبال راحتی می گردند...دنبال یک نیمکت خالی..یک حوض آب..یک زمین سبز...یک سایه بی دریغ.

بگذرید...وقتی حریم پارک پذیرای مهمانانش می شود ،گزارش آغاز می شود ! حالا خبرهای بلند و کوتاه خبرگزاری هاو نوشته های سربی روزنامه ها فقط یک بهانه اند برای گفتن اینکه : پارک ها هم بر اساس جنسیت دسته بندی می شوند...

هر جنس، یک پارک؟! نه...هنوز به اینجا نرسیده ایم...فعلا فقط پارک های مخصوص زنان را داشته باشید تا بعد! بالاخره زن ها مقدمند! این جمله البته ، برای زیباتر کردن گزارش خوب است، اما کامل نیست ؛ چون ناگفته پیداست : زنها فقط گاهی اوقات مقدمند!!! باز هم بگذرید...حرف جای دیگری است.

تاریخچه جداسازی زنان و مردان در کشورمان را باید در سال های دور جستجو کرد ؛شاید (( اندرونی، بیرونی )) خانه های قدیمی، اولین خشت های جداسازی را روی هم چید...از آن روزها تا امروز فاصله ای نیست...اولین قدم جداسازی دوران جدید به دست شویی ها بر می گردد: مردانه، زنانه! سال 61 ساحل دریاها هم حصارکشی شد : باز هم مردانه ، زنانه! پای قضیه کم کم به دانشگاه ها هم باز شد؛ به کلاس های درس، سلف و بوفه دانشگاه ...این بار بین دانشجوهای دختر و پسر فاصله افتاد...از سال 71 هم مردان، جلو و زنان عقب اتوبوس ها نشستند...

به هر حال از این پس پارک ها و بوستان های شهرهم صفت(( زنانه)) را یدک می کشند. بحث احداث پارک های مخصوص زنان، در سال 73 و زمانی که شهلا حبیبی مشاور رییس جمهور بود مطرح شد ؛ بحثی که در آن زمان ناکام ماند. دویدن در پارک ها بدون حجاب ، ورزش کردن و تفریح دور از نگاه نامحرم ها شاید اولین بهانه های احداث بوستان های زنان بود. بحثی که در کشور های مسلمان همسایه مثل امارات متحده عربی و قطر نیز دیده می شود : بوستان هایی با حصار هایی بلند و پرده های رنگی ضخیم!

رییس مجمع بانوان عضو شوراهای اسلامی کشور در این باره معتقد است : (( احداث پارک های ویژه بانوان یکی از برنامه هایی است که سبب خواهد شد علاوه بر برطرف کردن نیاز زنان، از آسیب های اجتماعی نیز کاسته شود.)) صدیقه قنادی همچنین معتقد است : (( در حال حاضر با توجه به مشکلاتی که زنان جامعه با آن روبرو هستند مهمترین مسئله ای که مجمع بانوان عضو شوراهای اسلامی در پی آن است یافتن راه حل و راهکاری برای کاهش آسیبهای اجتماعی زنان است. به همین دلیل در تلاش هستیم تا پارک هایی را برای زنان ایجاد کنیم و همه نوع امکانات نیز برای آنها در نظر خواهیم گرفت.)) قنادی ادامه می دهد : (( با برگزیدن بزرگترین پارک های دنیا به عنوان الگو،انواع و اقسام بازی ها در نظر گرفته شده و علاوه بر آن دهکده خوداشتغالی،آمفی تئاتر ،نمایشگاه های هفتگی و ماهانه ، بازی های آبی و... نیز در این پارک ها احداث خواهد شد.))

در هر صورت ، بوستان های مخصوص بانوان که (( پارک های مادر )) نام گرفته اند مدت هاست که به بحث داغ مطبوعات تبدیل شده اند.رسول خادم رئیس کمیسیون پیشنهاد دهنده ایجاد پارک مادر در شورای شهر در این زمینه می گوید : (( با توجه به افزایش ناراحتی های روحی،جسمی و حرکتی،برای زنان جامعه یکی از ضروری ترین امکاناتی که شورای شهر می توانست برای بانوان در نظر بگیرد ایجادمحیطی بود که خانمها بتوانند بدون حضور مردان در هوای آزاد در آن به تفریح و ورزش بپردازند.)) رئیس کمیسیون فرهنگی،اجتماعی و زیست شهری شورای شهر با اشاره به انجام فعالیت های ورزشی،فرهنگی و تفریحی در اینگونه بوستان ها می گوید : (( عوامل ارائه خدمات در این پارک ها فقط خانم ها هستند.پارک های مادر در داخل پارک های بزرگ شهر با استفاده از امکانات طبیعی و حصار سبز جداسازی می شود.))

با تمام این تفاسیر بحث احداث بوستان های مخصوص زنان ، از همان ابتدا مخالفینی نیز با خود به همراه آوردند ؛ فخرالسادات محتشمی پور کارشناس امور زنان و مشاور سابق وزیر کشور در امور بانوان اینگونه طرح ها را تداعی کننده حرکت های افراطی اوایل انقلاب می داند که در آن می خواستند با دیوار کشیدن در کلاس های دانشگاهی ، دختر و پسر را از هم جدا کنند! زهرا نژاد بهرام مشاور فرماندار تهران در امور بانوان نیز معتقد است : (( باید به جای طرح های تفکیک جنسیتی، امنیت اجتماعی را افزایش دهیم ، چراکه هرچند در نظر گرفتن پارک های ویژه زنان ، آزار و آذیت های مردانه را کاهش خواهد داد اما احتمال تبدیل شدن این فضا ها به مکانی امن برای عاملان باند های فساد و فحشا را نمی توان نادیده گرفت.))

به هر حال خبر احداث 5 پارک مادر تا پایان امسال نتیجه تمام بحث های اینچنینی است . محمد جواد محمدی زاده معاون خدمات شهری شهرداری تهران با اعلام این خبر می گوید: (( این پارک ها در 5 پارک بزرگ تهران که امکان دسترسی به بزرگراه های مهم شهر را دارند ایجاد می شوند. پارک های قائم،چیتگر،گفتگو،پلیس و آزادگان برای این منظور در نظر گرفته شده اند.))

با این وجود اخبار غافلگیر کننده هنوز در راه است ؛ مریم شربت دار قدس ،مشاور وزیر و مدیرکل دفتر زنان وزارت آموزش و پرورش از احداث نخستین پارک فن آوری بانوان در کشور خبر می دهد و می گوید : (( پارک فن آوری بانوان مرکزی برای توانمند سازی زنان و ارتقای مهارت های آنها در زمینه آی تی و پیشرفتهایی است که زنان باید در بعد تکنولوژی داشته باشند.برآورد اولیه اجرای طرح پارک فن آوری بانوان 500 میلیون تومان بود ، اما تا کنون 300 میلیون تومان برای آن در نظر گرفته شده است.این پارک در منطقه 7 آموزش و پرورش و با 2هزار متر مربع وسعت احداث می شود.))

پارک...حصار...زنان!!عجله نکنید...حالا نوبت آوارشدن سوالات بی جواب روی ذهن گزارش است:

آیا این تصمیمات جداکننده در نهایت منجر به تشدید نگاه های جنسیتی در جامعه نمی شوند؟ آیا تخیل مردان و عدم اعتماد به نفس زنان را افزایش نمی دهند؟ در دراز مدت باعث ایجاد روابط غیر معقول نخواهند شد؟...

***

تعجب زده نگاه نکنید...صورتتان را نزدیک نیاورید؛ درست جلوی مانیتور...نیم خیز ننشینید و دقیق نشوید به کلماتی که ردیف شده اند پشت هم ...خبر کوتاه است :احداث پارک های ویژه بانوان !!حالا که همه سطر های گزارش را خوانده اید ، مطمئن شوید که اشتباه نخوانده اید!

تریبون فمینیستی ایران