مصاحبه با آلکس هارستال سخنگوی فمنیست های سازمان آتاک

دنیای جوان 8.03.2005
برگردان ناهید جعفرپور

وضعیت زنان در دوره حکومت سرخ / سبز آلمان بدتر شده است. جامعه آلمان در حال عقب گرد به دوران " خدمتکارگماری" می باشد.

سئوال : از سال 1998 سوسیال دمکرات ها و سبز های آلمان در مبارزات انتخاباتی خویش از برابری جنسیتی سخن می گویند. آیا موقعیت فمنیست ها بهتر شده است؟

جواب: به هیچ وجه . انهدام خدمات اجتماعی در آلمان وضعیت زنان را در این کشور وخیم تر نموده است. دولت سرخ سبز به هیچ وجه وضعیت نابرابر میان دو جنس را بهبود نبخشیده است. بر عکس سیاست نئولیبرالی جهانی سازی که از سوی دولت آلمان به اجرا در می آید، هر روز بیشتر از روز قبل زنان را به فقر و نابرابری بیشتر سوق می دهد.

سئوال: وزرای سوسیال دمکرات ها " کارارزان" را بعنوان راه حلی برای بهبود بیکاری در آلمان می دانند آیا ما در حال برگشت به مناسبات " خدمتکار گماری" می باشیم؟

جواب:کاملا درست است. طبق تحقیقات در حدود 3.3 درصد خانواده ها در آلمان زنان را بعنوان خدمتکار برای تمیز کاری و رسیدگی به کار های خانه بکار گرفته اند. بسیاری از این زنان از تمامی امنیت های اجتماعی و شغلی محروم بوده و اجازه اقامت قانونی ندارند.

سئوال : دولت آلمان و اتحادیه اروپا خواهان باز سازی وضعیت اجتماعی زنان شده اند. آیا این دلیل خوبی برای سیاست به نفع زنان نیست؟

جواب:این سیاست بنفع زنان چیزی است مانند ایجاد شرکت های با مسئولیت یک نفر( ایش آ گ). به این مفهوم که زنان در بخش های کوچک سرمایه گذاری می نمایند که معمولا در این رشته ها بخاطر رقابت ها مجبور به ارزان فروختن تولیدات و یا خدمات و حاصل کارشان می گردند. در واقع به هیچ وجه موقعیتی مناسب دائمی برای زنان نخواهد بود. بسیاری از این زنان بعد از مدتی مجددا محتاج به اداره خدمات اجتماعی و مقرری ناچیز این اداره خواهند شد.

سئوال:پس با این حساب وضعیت زنان در آلمان بدتر هم شده است. آمار هم نشان میدهد که امروز زنان برای کار مساوی با گذشته 30 درصد کمتر دستمزد می گیرند. در آلمان شرقی دستمزد زنان حتی از زمان قبل از فرو ریختن دیوار برلین ارزان تر گشته است.چه اتفاقی باید بیافتد که زنان به حقوق واقعی خود برسند؟

جواب:تولید اجتماعی می باید به نحوه دیگری سازماندهی گردد.برای مثال ما باید بطوری جدی خواهان این باشیم که مشخص گردد که چه تولیداتی در اجتماع تولید می گردد . آیا ما به ابزار و آلات جنگی احتیاجی داریم؟ آیا ما به این همه البسه وارداتی از کشورهای در حال توسعه محتاج می باشیم؟ آیا ما احتیاج به این همه اجناس عددی یک یورو داریم. اگر ما از تمامی این اجناس پوچ بگذریم آنزمان کار مفیددر بخش صنعت بکار گرفته میشود و در این صورت هم اشتغال فراوان تر است و هم مزدها عادلانه تر و هم مساوات مزدی میان زنان و مردان رعایت میشود وهم زنان و مردان وقت رسیدگی به کار های شخصی و خانواده خود را هم خواهند داشت

سئوال: از کی فمنیست های آتاک اعلام موجودیت نموده اند و این گروه چه میخواهد؟

جواب: ما از سال 2002 شروع بکار کردیم و در کل آلمان بصورت شبکه ای کار می کنیم. در حال حاضر در حدود 30 زن فعال بر این شبکه نظارت دارند. زنانی هم با ما هستند که هر از گاهی همراهی می نمایند همچنین ما گروه های محلی هم تشکیل داده ایم.

سئوال: آتاک در تمامی آلمان 12000 عضو فعال دارد آیا وجود 30 زن فعال کم نیست؟
جواب: همه اعضای آتاک که فعال نیستند. همه زنان آتاک هم با فمنیسم آتاک کار نمی کنند. متاسفانه بسیاری از زنان ما بطور فعال فعالیت نمی کنند. ما باید از خود سئوال کنیم برای چی اینطوریست. آیا ساختار آتاک از فعالیت زنان جلوگیری نمی کند؟
سئوال:آیا بطور کلی جنبشی فمنیستی قوی وجود دارد؟ روزنامه دنیای جوان با بخش فمنیستی روزهای جمعه خود در میان رسانه ها بسیار تنها قرار گرفته است؟

جواب: فمنیسم در شرایط فعلی در عقب گرد است. دلیل این موضوع هم به احتمال قوی انهدام خدمات اجتماعی از سوی سیاست نولیبرالی است که باعث شده است همواره زنان بیشتری در شرایطی قرار بگیرند که بیرون آمدن از آن برایشان دشوار باشد و نتوانند خود را فعال و بسیج نمایند. اما نباید فراموش نمود که زنان فمنیسم آتاک وجود دارند و از سابقه طولانی برخوردارند.
سئوال: برای فمنیسم آتاک 8 مارس چه مفهومی دارد؟

جواب: برای ما این روز فقط یک روز تعطیلی از سال نیست بلکه این روز روز مقاومت در مقابل ساختار پدرسالارانه سرمایه داری است. از سال 1911 زنان در سطوح بین المللی بر علیه فشار و استثمار و جنگ مبارزه می نمایند.