اعضای محترم شورای اقتصادی اجتماعی سازمان ملل متحد
خبر شوک برانگیز تائید نامزدی ایران برای کسب کرسی گروه منطقه ای آسیا در کمیسیون موقعیت زن، همه فعالان حقوق زن و برابری جنسیتی را به حیرت فرو برده است. شواهد حاکی از آن است که ایران در جریان نشست روز ۲۸ و ۲۹ آوریل کرسی منطقه آسیا و اقیانوسیه را به دلیل بی رقیب بودن کسب خواهد کرد.
ما جمعی از فعالان حقوق برابر جنسیتی بر این باوریم که جایگاه خالی گروه آسیایی کمیسیون به مراتب بیش از قرار گرفتن ایران بر این جایگاه به نفع رشد و توسعه زنان در جهان خواهد بود.
امضا کنندگان این نامه در فرصت کوتاهی که تا روز انتخابات باقی مانده است مراتب اعتراض و هشدار خود را نسبت به حضور ایران در این مجمع بین المللی به اطلاع شما می رسانند.
در سالهای اخیر حکومت ایران نه تنها به کنوانسیون رفع تبعیض از زنان (سیدا) نپیوسته ، بلکه عملا با آن مخالفت ورزیده و به عنوان یکی از ناقضان حقوق زنان بارها و بارها در تیتر اخبار جهان قرار گرفته است. دولت ایران با نقض حقوق زنان در قانون ، ساختارهای اجرایی کشور و نهادهای فرهنگ سازی که هنجار های اجتماعی را ترویج می کنند ، همواره کوشیده است تا نابرابری جنسیتی را در تار وپود جامعه از خانواده گرفته تا عالی ترین نهادهای کشوری تثبیت کند.
آیا قوانین تبعیض آمیزی مثل نداشتن حق انتخاب همسر برای دختران، نداشتن حق انتخاب تحصیل بعد از ازدواج، نداشتن حق طلاق، نداشتن حق سرپرستی فرزند، تلاش برای تسهیل چند همسری مردان، تصویب طرحی به نام عفاف که به ماموران دولتی اجازه می دهد در خیابانها با زنان و دختران رفتارهای پر خشونت داشته باشند، سهمیه بندی جنسیتی دانشگاه ها و دستگیری و زندانی کردن فعالان مسالمت جوی حقوق زنان و ده ها مثال دیگر کافی نیست تا نشان دهد دولت جمهوری اسلامی اعتقادی به برابری جنسیتی ندارد و برای تثبیت این تبعیض از همه امکانات موجود بهره می گیرد؟
در ده سال گذشته بسیار ی از فعالان زن در ایران کمپینهای متعددی برای رفع تبعیض های قانونی و اجتماعی و سیاسی به راه انداخته اند که جنبش جهانی زنان را نیز متاثر کرده است.
با این وجود متاسفانه تنها عامل پذیرش اعضا در نهادی بین المللی همچون کمیسیون مقام زن، سهمیه بندی منطقه ای است نه عملکرد دولتهای منطقه در قبال مسائل زنان. پرسش اینجاست که آیا دولتی که به گزارش شواهد و مدارک، اساسا باوری به برابری جنسیتی ندارد، چه اهدافی را در کمیسیون مقام زن که اهدافش را بر مبنای رفع تبعیض جنسیتی و توسعه مقام و جایگاه زن بنا نهاده دنبال می کند؟ دولت ایران نه تنها باوری به برنامه عمل کنفرانس پکن که در دستور کار این کمیسیون قرار دارد ندارد که عملا جلوی اجرای آن را در کشور متبوع خود گرفته است و پس از گذشت پانزده سال و پیشبرد بسیاری از اهداف این برنامه در سایر کشورهای جهان، آن را در ایران شکست خورده می نامد!
همچنان در سالهای اخیر دولت ایران همواره سعی داشته است که نظام پدرسالار دولتی و ساختارهای نابرابرجنسیتی در ایران را با فریبهایی همچون دفاع از فرهنگهای بومی و ارزشهای سنتی توجیه کند و فراهم بودن فرصتهای بین المللی این توجیهات را به یک تهدید جدی تبدیل خواهد کرد که نه تنها زنان ایران که زنان سایر کشورهای جهان را نیز در برمی گیرد.
ما جمعی از مدافعان حقوق برابر جنسیتی با این هشدار اعلام می کنیم که حضور ایران در این کمیسیون یک تهدید جدی برای اهداف و ایده آلهای کمیسیون و در تناقض با ماهیت آن و همچنین تهدیدی برای صلح، برابری و امنیت جهانی است. زیرا به یقین دولت ایران تلاش خواهد کرد با استفاده از این فرصت جهانی به هدف خود در انقطاع فرایند رشد و توسعه زنان ادامه دهد.
این نامه با این امید نوشته شده که شما با این عضویت مخالفت کرده و در صورتی که اصراری بر پرکردن جایگاه خالی گروه آسیا دارید تنها بصورت مشروط و با گرفتن تعهد از ایران به پایبندی به پیمان های بین المللی حقوق برابر، بویژه به برنامه عمل کنفرانس پکن و پیوستن به پیمان رفع همه اشکال تبعیض علیه زنان این امکان را به ایران بدهید.
Tags: حقوق بشر